Marjan van der Veen
Elementenbank voor buiten
Voor dat ene hoekje in de tuin dat de laatste zonnestralen vangt, wilde Marjan van der Veen uit Vught een lekkere loungebank hebben. Eentje met verschillende zitonderdelen, zodat je de indeling van de bank kunt aanpassen aan het moment en het gebruik. Samen met interieurarchitect Lucien Dolman en nofruit realiseerde ze deze modulaire buitenbank. Lees je mee over het ontwerpproces en haar liefde voor de stijl van Piet Boon?
Eigen idee, gezamenlijke uitvoering
“Ik heb de bank in grote lijnen bedacht, en Lucien heeft het zitje verder ontworpen”, begint Marjan. “Zo gaat het meestal bij dingen die Lucien voor ons doet. Ik weet wat ik wil, hij begrijpt mijn uitleg al na een paar woorden en slaat vervolgens aan het tekenen.” De volgende stap was kussens ontwerpen. “Omdat ik op een paar kilometer afstand van nofruit woon, vroeg ik of we even mochten langskomen. Eenmaal in de showroom kwamen we erachter dat nofruit niet alleen de kussens maar ook het frame kon maken voor ons. Samen optimaliseerden we Luciens ontwerp, ik probeerde diverse vullingen uit en nofruit maakte de bank van top tot teen.”
Tuin als uitgangspunt
“De vorm van de loungebank is helemaal gebaseerd op onze tuin”, gaat Marjan verder. “Hij staat op het stuk terras dat grenst aan onze slaapkamer. Om te beginnen moest de bank niet recht voor de deur komen te staan, zodat ik er niet tegenaan loop als ik ’s morgens naar buiten stap. Verder wilde ik de heg om het terras intact houden. We moesten de bank dus zo flexibel mogelijk maken binnen deze kaders. En dat is goed gelukt!
Er zijn drie zitonderdelen. Naast elkaar vormen ze een lange bank die precies op het terras past. Halen we het middelste deel ertussenuit, dan blijft het tuinpad vrij. We kunnen er ook een hoekbank van maken. De losse hocker heeft bovendien dezelfde hoogte als de bank, zodat ook hij aangeschoven kan worden. Al die losse delen zijn erg handig, bijvoorbeeld als we een feestje hebben.”
Rugleuning met tuinzicht
“Lucien heeft vroeger bij Artifort gewerkt. Die kennis kwam nu goed van pas, bij het bepalen van de zitdiepte en schuinte van de rugleuning bijvoorbeeld. Wat ik helemaal een geniale vondst vind, is het open frame als rugleuning. Met een dichte leuning zou je de beplanting achter de bank niet meer zien, dat is toch zonde?” Lucien valt haar bij. “Mijn eerste ontwerp bevatte spijlen. In overleg met nofruit concludeerden we dat de rugkussens hierdoorheen zouden kunnen zakken als je ertegenaan leunt. Dit kruis is veel slimmer! Het frame is mat antraciet gespoten, net als de kozijnen van het huis.”
Afrikaans hout graag
“Ik wist al welk hout ik wilde: Afrikulu. De tuinarchitect die de tuin hier heeft aangelegd, adviseerde deze houtsoort. Afrikulu is licht en wordt niet zo glad als vlonderhout. Bovendien verkleurt het minder en hecht er minder snel vuil aan. Het was even speuren, maar nofruit heeft ervoor gezorgd dat ze dit hout vonden.”
Buitenstof in aardetint
En toen de stof. Die moest natuurlijk bij het hout en het huis passen, dat snap je. “Ik bekeek ter plekke bij nofruit de stalen en nam er een aantal mee naar huis”, vertelt Marjan. “Ik bekeek ze bij ochtend-, middag- en avondlicht en steeds viel er eentje af. Ik had vrij snel duidelijk dat ik een aardetint wilde en geen schreeuwende kleur. Het basissfeertje moet rustig blijven, met accessoires is altijd te stylen. Verder wilde ik een buitenstof zodat ik mij om de kussens geen zorgen hoef te maken als het begint te regenen en ik niet thuis ben. En dus werd het deze Sunbrella Solid Dark Smoke.”
Bruikbare puzzel
Alle elementen van de loungebank passen precies in elkaar, het is net een puzzel. “Soms lig ik er alleen met een boek. Dan heb ik maar een stukje van de bank nodig en haal ik niet alle kussens tevoorschijn. Op andere momenten zetten we her en der een module neer en kan er naar hartenlust geborreld worden met een groep. Mijn vader maakte vorig jaar een groot dienblad dat precies op de hocker van 90×90 cm past. Ideaal voor borrelhapjes!”
Alle elementen van de loungebank passen precies in elkaar, het is net een puzzel.
Marjan van der Veen
Rust in de drukte
“We ontwierpen de bank in 2020, in 2021 is-ie gemaakt. Onze dochter was in die tijd veel thuis en zat hier overdag online te werken in het zonnetje. In de avonduren werd er vaak gechilled door haar en haar vriendinnen. Eén van mijn genietmomenten is wanneer ik thuiskom van mijn werk als stewardess en ik kan neerploffen op deze bank. Thuis is voor mij echt mijn nest. Met een continu verstoord bioritme is iedere plek om je jetlag uit te slapen welkom! De enige uitdaging is het opbergen van de vele kussens. Vandaar dat ik ze in de zomer bij slecht weer in een slaapkamer beneden opberg en niet helemaal naar zolder sjouw, zoals ik in de winter wel doe.”
Stylist en vriend aan huis
“In onze zoektocht naar iemand die kon helpen bij de verbouwing, kwamen we interieurarchitect Lucien tegen. Omdat het zo goed voelde en hij mij meteen snapte, kreeg hij als opdracht zowel het interieur als het exterieur van onze aanbouw te ontwerpen. Hij dacht mee over de voordeur, de hele nieuwe gevel en eigenlijk alle bouwkundige uitdagingen.” Lucien glimlacht. “We hebben inderdaad aan een half woord genoeg. Vaak moet ik er als ontwerper eerst achter komen wat iemand bedoelt en speel ik voor mediator omdat de man en vrouw in kwestie een andere mening hebben. Hier krijg ik het volledige vertrouwen van beiden. Heel fijn is dat.”
Van Luciens hand
Naast de loungebank voor buiten ontwierp Lucien ook de badkamer, hal en keuken. “Ik wilde een leefkeuken inclusief open haard, die vooral in het gebruik en onderhoud praktisch is”, aldus Marjan. Lucien vult aan. ”Ik heb dan ook maar twee materialen gebruikt, geen grepen en vakjes ingetekend en gezorgd voor genoeg ruimte om het eiland heen. Je kunt achter elkaar doorlopen en hebt al kokend contact met je gasten. De keuken is een goed voorbeeld van hoe onze samenwerking verloopt. Marjan legt haar wensen uit en ik vertaal ze. Miscommunicatie kennen we niet.”
Woonwensen
Marjan sluit af met een korte blik op de toekomst. “De basics in dit huis kloppen, dus breken hoeft niet meer. Vorige zomer hebben we de buitenkant aangepakt. Het dak is schoongemaakt en het huis geschilderd. Met de woonkamer hebben we even gewacht in verband met de prijsstijgingen, maar daar wil ik nog wel een nieuwe vloer en bank. De kasten mogen eruit en Lucien mag zich gaan buigen over een lichtplan. Of ik ertegenop zie dat mijn huis weer tijdelijk een puinhoop is? Welnee. Net als dat ik nooit last heb van turbulentie op mijn werk, heeft geen enkele verbouwing me ooit stress bezorgd. Ik heb altijd het doel voor ogen en daar word ik simpelweg blij van!”