Lea van den Berg
loungebank onder de houten overkapping
Hun jaren-30-woning vlak bij het centrum van Heerenveen is na zeven jaar klussen ein-de-lijk af! Nu volgend jaar alleen nog de tuin aanpakken en kleur geven en klaar is Lea. Maar die lekkere loungebank onder de overkapping? Die staat er alvast.
Nieuwe kussens op bestaande bank
“We hadden al kussens, die hoorden bij deze pallethouten bank, maar ik vond ze niet mooi. Liever had ik een andere kleur én kussens met hoezen die in de was kunnen (lees: zodat ik geen scheidsrechter hoef te zijn richting de kinderen 😉). Ik ging dus op zoek naar kussens in een wasbare, weerbestendige stof en een kleur die ik mooi vind. Van goede kwaliteit ook, zodat ik er later altijd nog ooit een andere loungebank bij kan laten maken.”
Liefde voor linnen
“Op Instagram zag ik nofruit voorbijkomen. Precies wat ik zocht! En dus bestelde ik een aantal stofstalen. Van deze natuurlijke linnenlook, een iets grovere versie van de linnenlook en nog een paar andere stoffen. De linnenlook vond ik meteen het gaafst. Het heeft alle voordelen van linnen, maar niet de nadelen. Deze greige kleur is bovendien heerlijk tijdloos. Het is natuurlijk best een uitgave zo’n kussenset. Dan wil ik de stof ook zeker weten jarenlang mooi vinden.”
Zitadvies
“Naast de stof, doet ook de vorm ertoe natuurlijk. Ook al wist ik prima wat ik wilde, er zijn wat mailtjes over en weer gegaan over de schuinte van de rugleuning. Het moest lekker zitten en ik wilde genoeg zitdiepte overhouden. Ook over de dikte van de zitkussens heeft nofruit advies gegeven. Nadat ik de andere maten van de bank had doorgegeven, werden de kussens gemaakt. En ze zijn helemaal top uitgevallen. Zowel het zitcomfort als de kwaliteit is goed.”
"“Ze zijn helemaal top uitgevallen. Zowel het zitcomfort als de kwaliteit is goed"
Even relaxen
“Het is nu natuurlijk geen goed weer meer, maar afgelopen zomer hebben we best vaak op de loungebank gezeten. Als de kinderen in het zwembad zaten, met een verjaardag en op een vriendinnenavond. Mijn man en ik samen hebben er pas één avondje gezeten of zo, ik geloof om iets klustechnisch over de babykamer te bespreken. We zijn gewoon te druk en zitten zelden stil, haha. Volgend jaar is de tuin aan de beurt. De voortuin is nu nog een soort kattenbak, dus ik kan niet wachten. Als echt alles af is, denk ik meer relaxmomentjes onder de overkapping te gaan beleven.”
Lichte sferen
“Qua stijl houd ik van licht en minimalistisch. Vandaar dat ik het hout achter de bank wit geschilderd heb. Als ons budget volgend voorjaar weer aangevuld is, wil ik het tuinhuisje nog aankleden met planten, een bijzettafeltje, gezellig mandje met kussens en dekens, iets aan de muur; je snapt me wel. Nu hebben de babykamer en nieuwe gordijnen echter een vermogen gekost en hebben we even andere dingen aan ons hoofd, zoals de baby die we begin december verwachten!”
Einde aan verbouwing
“Ik moet zeggen dat ik er wel naar uitkijk dat het verbouwen een keer klaar is. We zijn al sinds 2016 bezig. Toen we dit huis kochten stond de schimmel op de muur en was alles nog enkel glas en ongeïsoleerd. De stroom moest opnieuw aangelegd, kamers opnieuw ingedeeld, muurtjes verplaatst; you name it. De eerste tien klusmaanden woonden we bij mijn schoonouders op zolder. Eenmaal verhuisd was ik snel zwanger van de eerste. Twee jaar later kwam baby nummer 2. Het was even over met overdag boren en herrie maken! Nu baby nummer 3 er aankomt, ben ik wel toe aan wat rust op het klusfront.”
Druk baasje
“Werk is weer een ander verhaal. Ook al ben ik hoogzwanger en zou ik misschien aan verlof moeten denken, ik ben nog volop bezig. Ik maak geboortekaartjes en pas een dag per week op de kinderen van een vriendin. Dat voelt lang niet altijd als werken! Interieurkiekjes delen op Instagram is ook een hobby van me. Daar ben ik rond de geboorte van de tweede mee begonnen. 10.000 volgers krijgen is mijn eerstvolgende doel. Het is leuk om creatieve uitspattingen te delen, daar krijg ik energie van.”
Geen woonwensen meer… of toch?
Je zou zeggen dat we – nu alles dadelijk af is – nooit meer aan verhuizen denken. Nou… ik heb van de week toch weer een zoekopdracht uitgezet op Funda. Niet om snel te verhuizen hoor, maar over een paar jaar misschien. Al wonen we nu naast het bos, we zouden toch graag meer achteraf en groter wonen. Met een eigen achterom en toilet boven. In de kleinste slaapkamer past nu geen eenpersoonsbed. De jongste zal het dus wat langer met een peuterbed moeten doen. Mijn man sleutelt bovendien graag aan Harleys. Hoe fijn zou het zijn als hij dat niet meer ergens anders maar in zijn eigen mancave zou kunnen doen en de kinderen kunnen helpen? Eén ding weet ik zeker: in een nieuwbouwhuis word ik nooit gelukkig. Een volgende woning zal dus wel weer een klushuis worden. Ach ja, eerst maar eens genieten van ons gezin de komende tijd. Daarna zien we wel verder!”